Εσύ για ποιον γράφεις;

  Κάποιοι τρόμαζαν στο άκουσμα της, άλλοι απέφευγαν την όψη της και λίγοι πίστευαν ότι ήταν τρομερή και ελλόχευε κινδύνους. Η νύχτα όμως, όσο πιο σκοτεινή ήταν, τόσο περισσότερο μάγευε αυτούς που με πόθο κοίταζαν τα άστρα της, παρατηρούσαν την ομορφιά της, ονειρευόντουσαν κι ευχόντουσαν. 

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας πλανήτης, στον οποίο τα μυστήρια πλάσματα που ζούσαν πάνω σε αυτόν, ήταν πολύ δραστήρια. Διασκέδαζαν, μάθαιναν, πήγαιναν στις δουλειές τους, ταξίδευαν, επικοινωνούσαν,  αγκαλιαζόντουσαν και χαμογελούσαν.  Χαμογελούσαν.... πόσο όμορφο να βλέπεις αυτήν την καμπυλωτή γραμμή στο πρόσωπο του άλλου.