Κάθε που ξημερώνει, περιμένεις το πρωί και κάθε που χειμωνιάζει, περιμένεις το καλοκαίρι και έπειτα ξανά τον χειμώνα. Όποτε πηγαίνεις στη δουλειά, περιμένεις το μεσημέρι για να φύγεις και για κάθε γνωριμία, περιμένεις την επόμενη. Έχεις μάθει χρόνια τώρα, από μικρό παιδί, να περιμένεις. Περιμένεις από τους άλλους.
Δημιουργηθήκαμε στο ίδιο μέρος, οι καρδιές μας έμαθαν να χτυπούν σε εκείνο το ίδιο σώμα που μας φιλοξένησε μέχρι σιγά σιγά να γνωριστούμε. Γεννηθήκαμε τόσο όμοιοι, μα τόσο διαφορετικοί, με μια μικρή ιδιαιτερότητα, που όμως αυτή είναι η δύναμή μας!
Είναι ωραίο να μεγαλώνεις για τα καλά που αποκτάς όσο περνούν τα χρόνια.... Σύγκρινε τον εαυτό σου με το χθες, με τον προηγούμενο μήνα, τον προηγούμενο χρόνο, την προηγούμενη δεκαετία και δες τις διαφορές. Τι κέρδισες, τι έμαθες και τι έχασες;
Και βάλθηκε να μαίνεται ανάμεσα σε εκείνα και σε τούτα. Σε όσα της προσέφεραν προστασία κρατώντας την στα λίγα μέτρα από δαύτους. Σε εκείνους που της φάνηκαν άγγελοι πλάι της και κατέληξε δέσμια και φυλακισμένη της ανάγκης τους.