Εσύ για ποιον γράφεις;

Έξω βρέχει, μα το μυαλό μου πλημμυρίζει συναισθήματα και σκέψεις. Παίρνω το τηλέφωνο και εντελώς μηχανικά πληκτρολογώ το νούμερο σου. Ευτυχώς το σηκώνεις.  Σε ακούω μετά από καιρό. Λέμε λίγο τα νέα μας κι έπειτα σιωπή.

  Άγιε μου Βασίλη, μπορεί να με θεωρείς μεγάλη για να σου γράφω γράμμα, μα μέσα μου παρέμεινα ένα παιδί. Ένα παιδί που επιθυμεί τα πιο όμορφα, τα πιο απλά, ίσως όμως και τα πιο δύσκολα για κάποιους, πράγματα.  Ένα παιδί γεμάτο όνειρα κι ελπίδες.