Εσύ για ποιον γράφεις;

  Είναι η μυρωδιά σου, είναι το βλέμμα σου, είναι το άγγιγμα σου, είναι η φωνή σου, είναι η αγκαλιά σου, είναι το περπάτημα σου, είναι ο τρόπος που στέκεσαι, είναι ο τρόπος που με φιλάς, είναι η αύρα σου, είναι η προσωπικότητα σου. Είσαι εσύ. Και είσαι τόσο διαφορετικός, μα είμαι κι εγώ, τόσο διαφορετική μαζί σου.

   Και τώρα πια που ξέρω πως δεν είσαι εδώ, έχω βρει έναν τρόπο να κρατώ τις αναμνήσεις ζωντανές και την μορφή σου κοντά μου. Γράφω για σένα. Γράφω όλα αυτά που θα ήθελα να σου πω και να μοιραστώ μαζί σου κι όμως δεν πρόλαβα.

    - Απλά θα ήθελα πολύ να σε δω.    - Παίζει να έρθω σήμερα από 'σένα.

  «Να μην σκέφτεσαι άσχημα πράγματα», μου λες και εγώ πιέζομαι. Όχι γιατί δεν το θέλω, αλλά γιατί έτσι λειτουργώ. Έμαθα να βλέπω πολύ μακριά και προβληματίζομαι. Ξέρω δεν υπάρχει λόγος, «να περνάς όμορφα και να ζεις την κάθε σου στιγμή» μου ψιθυρίζεις και αλήθεια θέλω τόσο να το πιστέψω. Το ‘χω ανάγκη.