Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Είσαι παντού όχι όμως δίπλα μου


  Σε είδα ξανά μετά από καιρό και το μυαλό μου βομβαρδίστηκε από χιλιάδες σκέψεις χρόνων. Δεν ξέρω αν είναι το μέρος, δεν ξέρω αν υπάρχει ακόμη η σπίθα, ούτε αν είναι αμοιβαίο. Ξέρω όμως ότι το να σε βλέπω καθημερινά εδώ στα ίδια, ξυπνάει όλες αυτές τις αναμνήσεις με έντονα συναισθήματα.
  Το πρώτο βλέμμα, η πρώτη αγκαλιά, οι πρώτες κουβέντες, το πρώτο φιλί, ακόμη και η πρώτη φορά που έγινα ολοκληρωτικά δική σου ήταν εδώ. Τόσα καλοκαίρια εσύ κι εγώ συλλέγοντας στιγμές αγάπης υπό την μέθη του φεγγαριού και την ένταση του ήλιου κι άλλοι τόσοι χειμώνες μαζί γεμάτοι όνειρα και σκέψεις για επερχόμενα καλοκαίρια.


Κι αυτό είναι αγάπη, να θες να ξέρεις τι κάνει ο άλλος, να θες να τον βλέπεις, να ενδιαφέρεσαι για τη ζωή του. Η αγάπη δεν φεύγει, είναι μέσα μας λένε. Σ'αγάπησα όταν ακόμη ήμουν παιδί και τα παιδιά δεν ξεχνάνε ποτέ.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αυτό που νιώθω για σένα είναι μοναδικό.

  Είναι η μυρωδιά σου, είναι το βλέμμα σου, είναι το άγγιγμα σου, είναι η φωνή σου, είναι η αγκαλιά σου, είναι το περπάτημα σου, είναι ο τρόπος που στέκεσαι, είναι ο τρόπος που με φιλάς, είναι η αύρα σου, είναι η προσωπικότητα σου. Είσαι εσύ. Και είσαι τόσο διαφορετικός, μα είμαι κι εγώ, τόσο διαφορετική μαζί σου.

Ημέρα της Γυναίκας 2022 - Χαρμολύπη

Ημέρα της γυναίκας σήμερα και δεν ξέρω αν από τα συναισθήματα μου υπερτερεί η χαρά ή η λύπη.

Γράμμα για τα αδέρφια μου

Δημιουργηθήκαμε στο ίδιο μέρος, οι καρδιές μας έμαθαν να χτυπούν σε εκείνο το ίδιο σώμα που μας φιλοξένησε μέχρι σιγά σιγά να γνωριστούμε. Γεννηθήκαμε τόσο όμοιοι, μα τόσο διαφορετικοί, με μια μικρή ιδιαιτερότητα, που όμως αυτή είναι η δύναμή μας!

Κι αν πληγωθείς, το δείχνεις πάντα;

Έξω βρέχει, μα το μυαλό μου πλημμυρίζει συναισθήματα και σκέψεις. Παίρνω το τηλέφωνο και εντελώς μηχανικά πληκτρολογώ το νούμερο σου. Ευτυχώς το σηκώνεις.  Σε ακούω μετά από καιρό. Λέμε λίγο τα νέα μας κι έπειτα σιωπή.

Γράμμα στον άγιο Βασίλη

  Άγιε μου Βασίλη, μπορεί να με θεωρείς μεγάλη για να σου γράφω γράμμα, μα μέσα μου παρέμεινα ένα παιδί. Ένα παιδί που επιθυμεί τα πιο όμορφα, τα πιο απλά, ίσως όμως και τα πιο δύσκολα για κάποιους, πράγματα.  Ένα παιδί γεμάτο όνειρα κι ελπίδες.